Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

Πάτρα



~Πατρα~
Δρόμοι 
Ατελείωτοι μακροσκελής δρόμοι
Γεμάτοι φως και σκότος
Άνθρωποι
Πονεμένοι. Χαρούμενοι. Ζωντανοί.
Απερίσκεπτοι.Λογικοί.Προβληματισμένοι.
Όλοι φυλακισμένοι στα κουτιά τους.
Στους τοίχους του σπιτιου τους
Του κινητου τους
Του μυαλου τους
Λέξεις. Λόγια. Αλήθειες.
Αυτά που γνωρίζεις. Αυτά που μαθαίνεις.
Αυτά που δεν ειπες και αυτά που εμαθες.
Αυτά που ξεθαβουν στιγμές του παρελθόντος
Άνθρωποι που ήταν τέλειοι και κατεδαφιστηκαν σε μερικά λεπτά.
Εσύ καθισμένος στα σκαλιά.
Να κοιτας το κενό.
Εκείνα τα αυτοκίνητα που περνούν χωρίς σταματημό. 
Είσαι μακριά κοντά με όλους
Ζεις και αναπνεεις εκείνη την μυρωδιά του καυσαεριου. Ακους την μουσική και σε λίγο θα σηκωθεις και θα δεις την ώρα στο κινητό. 
 Ποια ωρα; Ποια ημέρα; Ποια χρονιά; Σε ποια χρονική στιγμή του παρελθόντος και του παρόντος αναπνεεις; 
 Ανάσα 
 Αναπνέεις το λιμάνι.Βλέπεις τα βράχια και ας είσαι στην κορυφή της σκάλας. Βλέπεις τα καράβια και σκέφτεσαι να είσαι μέσα. Αλλά που να πας; 
 Ανάσα. 
Αναπνεεις καθαρό αέρα. Καθαρο οξυγόνο με γύρη μέσα του. Βουνίσιο αέρα. Βουνό που κάποτε ανέβαινες για να δεις τα αστέρια και τώρα τα αστέρια σου είναι οι λάμπες στα πεζοδρόμια. 
 Ανάσα. Ένα βράδυ ακομα είσαι εκείνος ο άνθρωπος που ειναι φυλακισμένος από τους κανόνες. Τους δικούς σου και τους δικούς τους. Η χειροτερη στιγμή είναι αυτή που όταν το πρέπει σου ενώνεται με το πρέπει τους.
 Κλικ 
Κάποιος τράβηξε φωτογραφία
 Σε φυλάκισε και εκείνος
 Η φυλακή είναι παντου.

 Κλικ 
 Μάλλον θέλει να αποτυπώσει τις σκέψεις σου σε μια φωτογραφία για πάντα. Αυτές τις ξεχασμένες και τις μελλοντικές. 
 Κλικ

 Ας φύγεις από την φυλακή
 Αρκετά σε φυλάκισαν Κοιτάς την ώρα 
Είναι αργά
 Για τι από όλα;
 Εσύ θα κρίνεις.

Είμαστε Ελεύθεροι

Ερχομαι και σε βρίσκω
Και μετα τρεχουμε
Τρεχουμε πολυ
Ετσι απλα γιατι σου ζητησα να τρεξουμε
Ετσι γιατι ηθελα να νιωσω ελευθερη
Νιωθω τα πνευμονία μου να πονανε απο το οξυγόνο που εισβαλει
Τα ματια μου δακριζουν απο το κρυο
Το χερι μου σφιγγει το δικο σου
Φωτα ερχονται και φευγουν σε καθε βηματισμο μας
Εμεις τρέχουμε
Τρεχουμε για νιωσουμε 
Τρεχουμε για να ειμαστε ελεύθεροι
Είμαστε ελεύθεροι.

Κυριακή 15 Απριλίου 2018

Together we can grow old..

Ξυπνησα μια ημερα και δεν σε ειδα
Δεν σε ειδα διπλα μου
Δεν ειδα το προσωπο σου να κοιμαται διπλα μου
Δεν ειδα την πλατη σου που τρεχω να την ακουμπησω καθε φορα μονο και μονο για να σε αγγίξω
Ξύπνησα μια ημέρα και πονεσα τόσο πολύ που δεν είσαι εκεί
Διπλα μου
Μερικές φορες μονο η γαληνια υπαρξη του ανθρωπου σου δινει μια ενεργεια να θες να κανεις τα πάντα
Να μπορεις να κανεις τα πάντα
Σε γνώρισα μια Δευτερα
Ξημερωνε Παρασκευή
Μια Τεταρτη σε πρώτο αντίκρισα
Και μια ζωη θελω να σε εχω διπλα μου
Μαζι
Μαζι να ειμαστε
Να εχουμε το σπιτι μας
Να έχουμε την ζωή μας
Να ξυπνας και να κανεις οτι κανεις όταν είσαι μακρια μου
Να φτιάχνεις καφε 
Να αναβεις τσιγαρο
Να ξυπναω
Να φτιαχνω πρωινο
Να φτιάχνω καφέ
Και να σε βλεπω
Μαζι
Μαζι να είμαστε
Να συνυπαρχουμε στον ιδιο χώρο 
Να φευγουμε να παμε σχολή, δουλεια,για καφέ, για βολτα και το βραδυ να ειμαστε μαζι
Καθε βραδυ μαζι
Μου λειπεις
Καθε φορα που σε αφηνω σε καποια σταση
Μου λειπεις
Οταν παταω τα κουμπια στο πληκτρολογιο
Και μετα ξαφνικα εχει περασει η εβδομαδα και εισαι ξαπλωμενος διπλα μου
Και μετα ξαφνικα ενα πρωι σε βλεπω να ξυπνας και να μην φεύγεις ποτε απο διπλα μου
Μου λειπει το Μαζι μας
Μου λειπει ο Χρόνος μας
Καλο μας ξημερωμα αγαπη μου
Και καλη μας νυχτα