Απόψε είμαι το κορίτσι του Tumblr
Ναι εκείνο το κορίτσι που έχει ταυτόχρονα κατάθλιψη, καύλες και αυτοπεποίθηση. Πως τα κάνω αυτά ? Δεν ξέρω. Είναι περίεργο από το πουθενά να τα νιώθεις όλα μαζεμένα. Γιατί έχεις συνδέσει το παρελθόν με το παρόν και ταυτόχρονα φοβάσαι και θες το παρόν.
Όχι δεν σου καταλογίζω τίποτα. Πως θα μπορούσα άλλωστε. Ότι λες το κάνεις. Σπάνιο να πετύχω τέτοιο άτομο ξανά, Να κάνει αυτό που πάντα επιθυμούσα.
Και ταυτόχρονα πόσο ενοχλητικό. Ενοχλητικό να σε αγνοεί. Να σου μιλάει και να μην σου μιλάει. Ξέρω ότι δεν θα δεθώ. Ξέρω γιατί με ξέρω. Ξέρω πια πότε το κάνω και πότε όχι και αυτή την φορά είναι ένα όχι.
Μου αρέσει κάθε στιγμή όταν είμαι μαζί σου, Είναι απλά. Όχι δύσκολα.
Περίεργο για εμένα.
Αλλά κοίτα με τώρα. Δεν γκρινιάζω. Αν γκρινιάξω θα πεις ότι δένομαι. Όχι. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου.
Να δείχνω ότι σε αγνοώ σε τέτοιο σημείο που να το πιστεύω και να μην με νοιάζει ούτε εμένα.
Και ταυτόχρονα πόσο πολύ με πειράζει που δεν σε πειράζει. Να είσαι τόσο χαλαρός που να μου αρέσει και ταυτόχρονα όχι. Να κλονίζει την αυτοπεποίθηση μου που δεν με πρόσεξες. Δεν έριξες ένα βλέμμα όσο ήμουν στο δωμάτιο.
Και εγώ έριξα τόσα. Αλλά αν ήθελα να κάνω κίνηση θα έλεγες ότι δεν είναι χαλαρό.
Κατάθλιψη. Φαντάσματα του παρελθόντος καλώς ήρθατε παρακαλώ καθίστε και πείτε μου τα νέα σας. Εγώ κλασσικά τα ίδια. Δεν ξέρω πως να φερθώ. Δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό και το λάθος και αυτό μπορεί να μου κάψει όλο τον εγκέφαλο.
Το σύμπαν είναι ο χειρότερος μου εχθρός. Του καταλογίζω τα πάντα αλλά το καημένο με ακούει και εκπληρώνει τα θέλω μου. Ότι του ζητήσω το κάνει. Τόσο απλά μόνο και μόνο για να του φωνάζω όπως το παιδί στην μάνα που απλά το συμβουλεύει. Ναι θα έπρεπε να αγαπάω το σύμπαν αλλά με έχει κάνει ένα κακομαθημένο.
Κάνει τα χατίρια μου αλλά και πάλι είναι ημιτελή. Βλέπεις σύμπαν μου τον έφερες όπως τον σχεδίαζα. Ακριβώς. Χωρίς ίχνος λάθους.
Και όμως είναι όλα λάθος.
Σχεδόν
Γιατί είμαι σχεδόν όμορφη
Σχεδόν ποθητή
Σχεδόν
Ναι ξέρω κατάθλιψη.
Σταματάω
Είμαι όμορφη
Είμαι δυνατή
Ξέρω ποια είμαι
Αυτοπεποίθηση χτυπάς την πόρτα μου σωστά?
Μισό.
Έρχομαι να ανοίξω και να σε υποδεχτώ.
Να καθίσουμε σε ένα τραπέζι και να μου θυμίσεις ποια είμαι γιατί για λίγο το ξέχασα
Βλέπεις είμαι άνθρωπος και ξεχνάω
Δεν μπορώ να τα θυμάμαι όλα
Ούτε αυτά που αφορούν εμένα.
Σταματάω
Σας κούρασα όλους
Και εσένα που έμπλεξες μαζί μου
Και εσένα σύμπαν
Και εσένα κατάθλιψη
Και εσένα αυτοπεποίθηση
Σταματάω απόψε
Πάω να ακούσω μουσική
Συγγνώμη σε όλους...
https://www.youtube.com/watch?v=6GtPW4nB3Ro
Ναι εκείνο το κορίτσι που έχει ταυτόχρονα κατάθλιψη, καύλες και αυτοπεποίθηση. Πως τα κάνω αυτά ? Δεν ξέρω. Είναι περίεργο από το πουθενά να τα νιώθεις όλα μαζεμένα. Γιατί έχεις συνδέσει το παρελθόν με το παρόν και ταυτόχρονα φοβάσαι και θες το παρόν.
Όχι δεν σου καταλογίζω τίποτα. Πως θα μπορούσα άλλωστε. Ότι λες το κάνεις. Σπάνιο να πετύχω τέτοιο άτομο ξανά, Να κάνει αυτό που πάντα επιθυμούσα.
Και ταυτόχρονα πόσο ενοχλητικό. Ενοχλητικό να σε αγνοεί. Να σου μιλάει και να μην σου μιλάει. Ξέρω ότι δεν θα δεθώ. Ξέρω γιατί με ξέρω. Ξέρω πια πότε το κάνω και πότε όχι και αυτή την φορά είναι ένα όχι.
Μου αρέσει κάθε στιγμή όταν είμαι μαζί σου, Είναι απλά. Όχι δύσκολα.
Περίεργο για εμένα.
Αλλά κοίτα με τώρα. Δεν γκρινιάζω. Αν γκρινιάξω θα πεις ότι δένομαι. Όχι. Αυτός είναι ο χαρακτήρας μου.
Να δείχνω ότι σε αγνοώ σε τέτοιο σημείο που να το πιστεύω και να μην με νοιάζει ούτε εμένα.
Και ταυτόχρονα πόσο πολύ με πειράζει που δεν σε πειράζει. Να είσαι τόσο χαλαρός που να μου αρέσει και ταυτόχρονα όχι. Να κλονίζει την αυτοπεποίθηση μου που δεν με πρόσεξες. Δεν έριξες ένα βλέμμα όσο ήμουν στο δωμάτιο.
Και εγώ έριξα τόσα. Αλλά αν ήθελα να κάνω κίνηση θα έλεγες ότι δεν είναι χαλαρό.
Κατάθλιψη. Φαντάσματα του παρελθόντος καλώς ήρθατε παρακαλώ καθίστε και πείτε μου τα νέα σας. Εγώ κλασσικά τα ίδια. Δεν ξέρω πως να φερθώ. Δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό και το λάθος και αυτό μπορεί να μου κάψει όλο τον εγκέφαλο.
Το σύμπαν είναι ο χειρότερος μου εχθρός. Του καταλογίζω τα πάντα αλλά το καημένο με ακούει και εκπληρώνει τα θέλω μου. Ότι του ζητήσω το κάνει. Τόσο απλά μόνο και μόνο για να του φωνάζω όπως το παιδί στην μάνα που απλά το συμβουλεύει. Ναι θα έπρεπε να αγαπάω το σύμπαν αλλά με έχει κάνει ένα κακομαθημένο.
Κάνει τα χατίρια μου αλλά και πάλι είναι ημιτελή. Βλέπεις σύμπαν μου τον έφερες όπως τον σχεδίαζα. Ακριβώς. Χωρίς ίχνος λάθους.
Και όμως είναι όλα λάθος.
Σχεδόν
Γιατί είμαι σχεδόν όμορφη
Σχεδόν ποθητή
Σχεδόν
Ναι ξέρω κατάθλιψη.
Σταματάω
Είμαι όμορφη
Είμαι δυνατή
Ξέρω ποια είμαι
Αυτοπεποίθηση χτυπάς την πόρτα μου σωστά?
Μισό.
Έρχομαι να ανοίξω και να σε υποδεχτώ.
Να καθίσουμε σε ένα τραπέζι και να μου θυμίσεις ποια είμαι γιατί για λίγο το ξέχασα
Βλέπεις είμαι άνθρωπος και ξεχνάω
Δεν μπορώ να τα θυμάμαι όλα
Ούτε αυτά που αφορούν εμένα.
Σταματάω
Σας κούρασα όλους
Και εσένα που έμπλεξες μαζί μου
Και εσένα σύμπαν
Και εσένα κατάθλιψη
Και εσένα αυτοπεποίθηση
Σταματάω απόψε
Πάω να ακούσω μουσική
Συγγνώμη σε όλους...
https://www.youtube.com/watch?v=6GtPW4nB3Ro
