Κενή είχα
παραμείνει εδώ και καιρό
Τα αισθήματα
μου είχαν πάψει να είναι δικά μου
Είχαν θρυμματιστεί
Ζω μέσα από αυτά
που νοιώθουν οι άλλοι
Εκείνη την στιγμή
ένιωσα αυτό που είχα να νιώσω καιρό
Πόνο και θλίψη
Και ταχυπαλμία
Σαν ένα βάρος
πάνω καθισμένο στη καρδιά
Και όμως η ιστορία
δεν είναι δικιά μου
Ήταν κάποιου
άλλου
Και όμως ήθελα
να κλάψω και εγώ
Πως ξέχασα?
Έτσι εύκολα?
Εγώ έλεγα ότι
δεν θα σταματήσει ποτέ?
Ωραία σταμάτησε
Και τώρα τι?
Τι θέλω?
Ξέρω τι θέλω
Να κλάψω και εγώ
μαζί με εκείνους που νοιώθουν
Να κλάψω και να
τους σταματήσω
Δεν θέλω να
κάνουν οι άλλοι τα δικά μου λάθη.
Το καταλαβαίνετε?
Πόσο πολύ μπορεί
να αγαπάς κάποια άτομα
Που δεν θα ήθελες
ποτέ να είναι εκεί που ήσουν
Εκεί που ένιωθες
και εσύ αβοήθητη
Και όμως τι κάνω?
Ρουφάω συναισθήματα
Τόσο πολύ αγαπάω
κάποια άτομα
Που τελικά πρέπει
να αφήσω να κάνουν τα δικά τους λάθη
Γιατί έτσι απλά
θα γίνουν το ίδιο δυνατά άτομα όπως τα
βλέπω εγώ
