Πάτρα

~Πατρα~

Δρόμοι 
Ατελείωτοι μακροσκελής δρόμοι
Γεμάτοι φως και σκότος

Άνθρωποι
Πονεμένοι. Χαρούμενοι. Ζωντανοί.
Απερίσκεπτοι.Λογικοί.Προβληματισμένοι.
Όλοι φυλακισμένοι στα κουτιά τους.
Στους τοίχους του σπιτιου τους
Του κινητου τους
Του μυαλου τους

Λέξεις. Λόγια. Αλήθειες.
Αυτά που γνωρίζεις. Αυτά που μαθαίνεις.
Αυτά που δεν ειπες και αυτά που εμαθες.

Αυτά που ξεθαβουν στιγμές του παρελθόντος
Άνθρωποι που ήταν τέλειοι και κατεδαφιστηκαν σε μερικά λεπτά.

Εσύ καθισμένος στα σκαλιά.
Να κοιτας το κενό.
Εκείνα τα αυτοκίνητα που περνούν χωρίς σταματημό. 

Είσαι μακριά κοντά με όλους

Ζεις και αναπνεεις εκείνη την μυρωδιά του καυσαεριου. Ακους την μουσική και σε λίγο θα σηκωθεις και θα δεις την ώρα στο κινητό. 

 Ποια ωρα; Ποια ημέρα; Ποια χρονιά; Σε ποια χρονική στιγμή του παρελθόντος και του παρόντος αναπνεεις; 

 Ανάσα 

 Αναπνέεις το λιμάνι.Βλέπεις τα βράχια και ας είσαι στην κορυφή της σκάλας. Βλέπεις τα καράβια και σκέφτεσαι να είσαι μέσα. Αλλά που να πας; 

 Ανάσα. 

Αναπνεεις καθαρό αέρα. Καθαρο οξυγόνο με γύρη μέσα του. Βουνίσιο αέρα. Βουνό που κάποτε ανέβαινες για να δεις τα αστέρια και τώρα τα αστέρια σου είναι οι λάμπες στα πεζοδρόμια. 

 Ανάσα. Ένα βράδυ ακομα είσαι εκείνος ο άνθρωπος που ειναι φυλακισμένος από τους κανόνες. Τους δικούς σου και τους δικούς τους. Η χειροτερη στιγμή είναι αυτή που όταν το πρέπει σου ενώνεται με το πρέπει τους.

 Κλικ 

Κάποιος τράβηξε φωτογραφία

 Σε φυλάκισε και εκείνος

 Η φυλακή είναι παντου.

 Κλικ 

 Μάλλον θέλει να αποτυπώσει τις σκέψεις σου σε μια φωτογραφία για πάντα. Αυτές τις ξεχασμένες και τις μελλοντικές. 

 Κλικ

 Ας φύγεις από την φυλακή

 Αρκετά σε φυλάκισαν Κοιτάς την ώρα 

Είναι αργά

 Για τι από όλα;

 Εσύ θα κρίνεις.