Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

Σκάσε

Σκάσε
Μην τραγουδάς
Μην με κοιτάς
Φέρε μου ένα τσιγάρο
Μην αργείς 
Το θέλω τώρα

Σκάσε
Ναι ξέρω δεν μιλάς
Και τότε γιατί με ένα σου βλέμμα  ουρλιάζεις στο κεφάλι μου;
Μην με κοιτάς είπα!

Δεν βλέπεις;
Παγώνω ακριβώς μπροστά σου
Με καθηλώνεις
Τα μάτια μου δεν μπορούν να δακρύσουν

Με κοιτάς

Μην με κοιτάς!
Φέρε μου ένα τσιγάρο
Να βλέπω την κάφρτα 
Να βλέπω πως κοκκινίζει η άκρη του και μαυρίζει μόλις σταματήσει να το ρουφάς 

Σαν την αγάπη
Σου μαθαίνει να αναπνέεις μαζί της 
Να ζεις 
Να κοκκινίζεις ολάκερος

Και έπειτα φεύγει 
Και μαυρίζει 
Έτσι μαύρος σαν το κάρβουνο είσαι μπροστά μου
Γκρι σαν την στάχτη 

Σκάσε
Σε θυμάμαι απόψε όπως τότε
Που μου έδωσες το πρώτο μας φιλί 

Και ξάφνου τελείωσε
Δεν είσαι εσύ και εγώ δεν είμαι εγώ 
Δε βρέχει σαν τότε
Δεν με έχεις αγκαλιά 

Δεν είμαστε οι ίδιοι.

Μην με κοιτάς
Μην μου μιλάς 
Φέρε μου το τσιγάρο μου
Το έχω ανάγκη περισσότερο απόψε

Το έχω ανάγκη να μου φωνάξεις
Να με μισήσεις που κάνω κάτι πέρα από τον χαρακτήρα μου

Μίσησε με
Κάνε με να σε ξεχάσω
Ξέχασε με 
Διέγραψε μας σαν παλιές φωτογραφίες μιας άλλης ζωής

Σκάσε
Είμαι αγενέστατη το ξέρω
Δεν χρειάζεται να είμαι πάντα κυρία όμως

Ξέρω
Σου άρεσε που ήμουν μια κυρία με το Κ κεφαλαίο
Λυπάμαι 
Μας τελείωσε αυτό το είδος 

Αχ!
Να ένα τσιγάρο!
Αχ!
Σε ευχαριστώ!
Ή μάλλον όχι

Δεν σε ευχαριστώ
Δεν θέλω τίποτα από εσένα

Δώσε μου το
Θα κάνω δύο τζούρες και θα το πετάξω
Θα το πετάξω μπροστά στα πόδια σου 
Και θα το πατήσω με όλη μου την δύναμη

Για να δεις την δύναμη μου
Και να μου πεις ότι κάνω σαν μικρό ανώριμο παιδί

Κρίμα
Λυπάμαι
Αυτό το ανώριμο παιδί εμφανίζεται μόνο μπροστά σου

Κρίμα 
Το πλήγωσες αυτό το παιδί
Να το ξέρεις

Άσε με!
Φεύγω 
Πάω στο περίπτερο 
Να πάρω το δικό μου πακέτο και να το φουμάρω ως το τέλος
Να βάλω τα ακουστικά μου και να βρεθώ στην παραλία
Να μην ακούω κανένα παρά μόνο την μουσική στο κεφάλι μου

Άσε με!
Μην με τραβάς
Τώρα είναι αργά 

Απλά να θυμάσαι
Απόψε 
Απόψε με φίλησες 
Να θυμάσαι 
Μου έλειψες
Να θυμάσαι 
Σε μισώ

Να θυμάσαι
Φεύγω

Μέσα μου δεν υπάρχεις πια


Σκάσε.









Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

No Happy Ending

Μεγάλωσες και έχασες
Όλα τα δεδομένα σου τώρα είναι αφηρημένες και μπερδεμένες έννοιες
Χαμένες στο μυαλό σου
Μπερδεμένες σκόρπιες έννοιες
Που άλλοτε πονάνε
Και άλλοτε ξεχνούν να πονέσουν

Δεν είσαι φοβισμένη σαν τότε
Είσαι ταυτόχρονα μοναχική και μόνη
Δυνατή και αδύναμη
Θλιμμένη και Χαρούμενη

Το παραμύθι άρχισε και τελείωσε
Και ήταν αυτό που ήταν το ιδανικό μου παραμύθι
Πλεγμένο με μαγεία και μουσική.
Ήταν το νανούρισμα μου όλα εκείνα τα κρύα βράδια που πέρασαν
Γιατί το κρύο είχε φύγει
Και η ζέστη είχε υπάρξει για μερικά βράδια

Γιατί είχε έρθει ένας πρίγκιπας
Που σκοπός του δεν ήταν να σε σώσει
Είχε έρθει για να σε βοηθήσει να στέκεσαι από μόνη σου στα πόδια σου

Και έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα
Σου μιλούσε για εσένα περισσότερο από όσο άντεχες να ακούσεις για τον ίδιο μου τον εαυτό

Και σε έμαθε να βλέπεις
Και σου είπε ότι δεν είναι πρίγκιπας
Ήταν απλά ένας από τους πολλούς που θα έρθουν

Κοίταξε μέσα σου
Σε έμαθε και τον έμαθες
Σε αγάπησε και τον αγάπησες

Και η αγάπη αυτή έμεινε
Αλλά εσείς αλλάξατε
Ζήσατε
Ναι αυτή είναι η σωστότερη λέξη
Η ζωή ότι καλύτερο και χειρότερο μαζί.
Αλλά με αυτό πορεύεστε
Σωστά?

Αυτή σας μαθαίνει να χάνεται τα κομμάτια σας
Και να βρίσκεται πάλι από την αρχή καινούργια

Βρήκες δύο καινούργια
Χάρηκες
Έχασες δύο παλιά
Πόνεσες
Έζησες

Απλά έγινε αυτό που ειπώθηκε
Δεν υπάρχει χαρούμενο τέλος.
Και ας υπάρχει ελπίδα μέσα σου.

Γιατί εκείνο το τέλος άλλαξε
Και δεν είναι πια Καλοκαίρι
Είναι εκείνη η εποχή που δεν έχει έρθει ακόμα
Και δεν έχει όνομα

Και εσύ  στεναχωριέσαι για τις αναμνήσεις που έχεις
Για την μνήμη σου που σε νικάει
Γιατί δεν σου λείπουν οι άνθρωποι που βρίσκονται τώρα δίπλα σου
Αλλά αυτοί που ήταν κάποτε

Αλλά το είχες πει
Και το είδες
Το είδες να παίρνει με σάρκα και οστά

Και το βλέμμα σου παραμένει γυάλινο
Πιο γυάλινο από ποτέ.

Όσο για το Καλοκαίρι?
Το Καλοκαίρι ήρθε
Οι άνθρωποι έφυγαν
Ήρθε και ο Χειμώνας
Εκείνο το Καλοκαίρι όμως που έπρεπε να έρθει δεν ήρθε ποτέ,

Τελικά έγινε αυτό που περίμενες
Τελικά το Καλοκαίρι φυλακίστηκε μέσα σου.