Λίγο πριν
ξημερώσει
Ένα τηλέφωνο
θα κόψει σαν μαχαίρι την σιωπή
Λίγο πριν
ξημερώσει
Οι άνθρωποι
θα λυγίσουν μένοντας φτωχοί και αδύναμοι
Αδύναμοι
όπως τα ξύλα όταν καίγονται στην φωτιά
Φτωχοί όπως
όταν ξεριζώνει κάποιος μια καρδιά
Τότε το
πένθος θα εμφανιστεί πριν ο ήλιος ανατείλει
Το πένθος
και η ανάμνηση θα είναι αυτά που θα μείνουν πίσω και θα πονάνε.
Μόνο ο
χρόνος πολύ αργότερα θα απαλύνει τον πόνο και θα κάνει τις αναμνήσεις πιο
υποφερτές
Γιατί οι
πληγές θα είναι για πάντα εκεί όσο και αν θέλουν με κάποιο μαγικό τρόπο να εξαφανιστούν.
Και τότε με
αυτή την απλή σκέψη θα ζητάνε κάτι αδύνατο.
Όμως η
ελπίδα θα υπάρχει πάντα και όταν εμφανιστεί θα τους κάνει να πιστέψουν ότι όλα
είναι δυνατά.
Γιατί τελικά
το πένθος δεν είναι τίποτα άλλο από το συναίσθημα της στεναχώριας που έχουν οι
άνθρωποι και έπειτα να προχωράνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου